Ik had voor de Corona Crisis een meneer die al jaren met rugklachten kampte. zijn grootste probleem was dat hij aan het einde van de dag amper meer kon bukken.
Na de intake sprongen er 2 dingen meteen uit. Een zittend beroep, dus een heel eenzijdige belasting, en 2 een best wel timide persoon.
Na deze persoon instructies te hebben gegeven, wat hij vooral wel en niet moest doen ben ik gestart met mijn behandeling.
Klant had maar ëën wens, namelijk pijnvrij bukken na een werkdag.
Na de eerste behandeling was hij wat sceptisch met de woorden het word niks ben ik bang voor.
Maar bij het aantrekken van zijn schoenen ervaart hij ineens ruimte in de rug.
bij de tweede behandeling kwam hij al blij binnen, en is sindsdien alleen maar vooruit gegaan.
Dit zijn de mooiste dingen die je als therapeut kan bereiken, en komt vooral ook naar boven dat ik geloof dat er heel veel te halen is, en door ons mooie vak uit te oefenen veel mensen blij kunt maken